دندانپزشك ترميمي

كلينيك دندانپزشكي و زيبايي

عصب كشي دندان چگونه انجام مي شود؟

عصب كشي

دندان درد يكي از آن دسته بيماري هايي كه براي هيچكس قابل تحمل نيست. استفاده از اسپري، داروهاي تسكين دهنده درد، شستشوي دهان با مواد ضدعفوني كننده و ... از جمله روش هايي است كه هنگام درد دندان مي‎توان با آن مقابله كرد. اما اين روش ها همگي موقتي هستند و بايد به دنبال روش بهتري بود. عصب كشي دندان يكي از جديدترين روش ها براي مقابله با درد دندان است. اين روش زماني كه دندانها به طور وسيعي پوسيده و خراب شده اند، قابل استفاده است. در اين صورت دندان ابتدا با استفاده از ماده پركننده ترميم مي‎شود و در صورتي كه مشكل ديگري در دندان وجود داشته باشد، دندانپزشك آن را برطرف مي‎كند.

 

زماني كه گفته مي‎شود به عصب دندان رسيده، به اين معناست كه پوسيدگي دندان بيش از حد شده است و درد به قسمت عصب دندان رسيده كه درد آن ضرباندار و غيرقابل تحمل است. همچنين زماني كه درد به قسمت عصب دندان مي‎رسد، دندان ها به شدت حساس مي‎شوند. حساسيت آن در مقابل مواد غذايي گرم و سرد آشكار مي‎شود كه بسيار آزاردهنده است و تنها با مصرف مسكن آرام مي‎شود. علت درد دندان پس از عصب كشي مي‎تواند ناشي از موارد زير باشد:

ترميم دندان و يا بلند بودن پانسمان 

فايل كردن دندان و التهاب انتهاي ريشه 

واكنش افزايش حساسيت به بعضي از مواد پر كننده ريشه 

مراحل عصب كشي دندان

ابتدا دندانپزشك زيبايي دندانهاي پوسيده را به طور كامل بررسي و از آنها عكس تهيه مي‎كند. اين كار تنها در چند دقيقه انجام مي‎شود. راديوگرافي از دندانهاي پوسيده به منظور مشخص شدن، حدود ريشه و ميزان پوسيدگي و وجود يا عدم وجود ضايعات دور ريشه است. در مرحله بعد دندانپزشك ، پوسيدگيها دندان را برداشته و حفره دسترسي به عصب دندان را ايجاد مي‎كند و با كمك دستگاه اپكس فايندر و يا به كمك راديوگرافي، طول ريشه دندان تعيين مي‎شود. پاكسازي كانال دندان به كمك فايلهاي دستي و يا روتاري و شستشوي كانالهاي دندان نيز از ديگر مراحل عصب كشي دندان است.

 

در پايان عصب كشي، كانال دسترسي به عصب خشك مي‎شود. سپس دندانپزشك آن را با ماده گوتاپركا پر مي‎كند. تمامي مراحل عصب كشي دندان به وسيله دستگاه اپكس فايندر و فايلهاي روتاري انجام مي‎شود. اين كار موجب افزايش كيفيت و سرعت كار و همچنين كاهش درد بعد از عصب كشي مي‎شود.

نحوه عصب كشي دندان با ليزر

عصب كشي دندان مي‎تواند از طريق مختلفي انجام شود. يكي از اين روشها ليرز است كه به عنوان جديدترين روش هاي عصب كشي دندان محسوب مي‎شود. در اين روش يك لايه برجا مانده از دندان تميز و سپس جاي آن سائيده مي‎شود تا محل رشد باكتري ها و محل عفونت دندان حذف شود. در مرحله بعد، ريشه دندان به طور كامل استريل مي‎شود تا تمام باكتري ها از بين رود. در غير اينصورت زمان تابش نور ليزر به دندان كه فراتر از حضور باكتري ها در ريشه است، مشكل ساز مي‎شود و ممكن است پس از درمان، درد دندان همچنان باقي بماند.

در زمان درمان نيز دندان بيمار با تزريق دارو كامل بي حس مي‎شود تا ميزان درد كم شود و دندانپزشك بتواند با تسلط كامل تر و بدون استرس درمان را آغاز كند. البته تفاوت آناتوميك در نحوه عصب كشي نقش زيادي دارد. در برخي از بيماران ممكن است درمان با سختي بيشتري انجام شود. پس از درمان نيز درد كاملا طبيعي است كه با مصرف داروهاي مسكن قابل رفع است.

عصب كشي مجدد دندان

در برخي موارد دندان عصب كشي شده مجدد به عصب كشي نياز پيدا مي‎كند كه علت آن مي‎تواند يكي از موارد زير باشد:

-          در صورتي كه عصب كشي اوليه موفق نباشد، مجدد بايد عصب كشي شود.

-           در برخي موارد نيز عصب كشي موفق است اما در اثر عدم مراقبت درست، دندان دچار عفونت مي‎شود. در اين صورت بايد دندان دوباره عصب كشي گردد كه جراحي پري اپيكال نيز با آن صورت مي گيرد.

-          زماني كه پوسيدگي ثانويه نيز در زير دندان عصب كشي شده بوجود آمده و دندان بايد روكش شود، عصب كشي مجدد دندان ضرورت پيدا مي‎كند. زيرا ممكن است ميكروب هاي موجود در پوسيدگي از طريق كانال ريشه به انتهاي دندان برسد و به عفونت منجر شود.

عصب كشي دندان عفوني

در صورتي كه دندانها به عفونت دچار شده باشند، منبع رشد باكتريهاي بي هوازي بوده كه براي لثه و فك خطرناك هستند. زيرا اين باكتري ها مقاومت بالايي داشته و بدون اكسيژن تكثير مي شوند. در اين شرايط دندانپزشك تمهيدات ديگري را در پيش مي گيرد و با تجويز داروهاي آنتي بيوتيك، بيمار را براي درمان عفونت كمك مي كند. پس از درمان و رفع شدن عفونت، عصب كشي انجام مي شود.

عوارض و معايب عصب كشي دندان

يكي از عوارض شايع عصب كشي دندان، شكستن دندان عصب كشي شده مي باشد كه دليل آن ممكن است ضعيف بودن دندان در اثر پوسيدگي باشد. در اين شرايط دندانپزشك بايد با دقت و وسواس بيشتري كار كند. پس از عصب كشي نيز بهتر است دندانهاي با استقامت كمتر، روكش شوند تا از شكستن آنها جلوگيري شود.